Disco polo – młodość, uroda i zabawa

Zespół Boys podczas koncertu

Disco polo to muzyka, która nieświadomie odwołuje się do wzorców antycznych, zwłaszcza do biesiadnych motywów poezji Anakreonta. Wino, kobiety i śpiew to ideały przyświecające twórcom popularnych hitów.

Disco polo wywodzi się z muzyki chodnikowej i pierwotnie właśnie tak nazywano utwory, które dzisiaj zaliczamy do tego gatunku. Ten typ muzyki zrodził się w Polsce na początku lat 90. XX wieku. Jego pierwotna nazwa wskazywała na miejsce, gdzie można było nabyć kasety magnetofonowe z popularnymi przebojami, czyli chodniki. W końcu Sławomir Skręta ochrzcił nowy gatunek mianem disco polo w nawiązaniu do popularnego nurtu Italo Disco.

Szczyt popularności muzyki disco polo przypadł na połowę lat 90., kiedy na antenie Polsatu zagościł niedzielny program Disco Relax, prowadzony przez Tomasza Samborskiego. W tym okresie liczba fanów tej muzyki sięgała 8 milionów. Płyty Shazzy, zespołów Milano, Boys, Akcent czy Bayer Full sprzedawały się w ogromnych nakładach.

Piosenki disco polo i tradycja antyczna

Muzyka disco polo nie powstała jednak w kulturowej próżni. Leżąca u podstaw tego stylu filozofia witalistyczna, polegająca na cieszeniu się życiem i młodością, sięga swoimi korzeniami czasów antycznych. Chodzi np. o obrzędy towarzyszące kultowi Dionizosa, greckiego boga wina. Polegały one na oddawaniu się radosnej zabawie, erotycznym przyjemnościom i alkoholowym libacjom.

Przeboje disco polo wyraźnie wykorzystują również starożytne toposy, jak np. Arkadia – kraina wiecznej szczęśliwości. Powrót do natury i jej idealnego ładu wywodzi się zaś z Platona i jego historii o Atlantydzie. Jedna z piosenek Jauntixu to nie przypadkiem utwór Zabiorę cię na Atlantydę.

Zespoły disco polo nieświadomie nawiązują również do poezji Anakreonta, oczywiście upraszczając jej motywy. Są to elementy sielankowe – poszukiwanie harmonii w kontakcie z naturą widoczne w wielu teledyskach, których sceneria to las, łąka czy jezioro. Jednym z ważniejszych instrumentów muzycznych w disco polo jest zaś akordeon.

Erotyka w muzyce disco polo

Kadr z teledysku Cztery osiemnastki Tomasza Niecika

Piosenki disco polo podkreślają uroki życia, zwłaszcza zaś zabawę i przyjemności erotyczne. Seksualność obecna jest nie tylko w tekstach piosenek, ale także w wizualnej warstwie teledysków. Nieodłącznym elementem tych wideoklipów są oczywiście młode, piękne dziewczęta w obcisłych i krótkich strojach odsłaniających ciało. Obowiązkowym składnikiem niemal każdego wideoklipu jest również zmysłowy taniec kobiet z rozwianymi włosami. Wstawki z ponętnymi kobietami czerpią zatem wiele z estetyki filmów erotycznych, w których pojawiają się motywy striptizu.

Mężczyźni w teledyskach disco polo mają z kolei reprezentować swojską męskość. Ich strój stanowią adidasy, dżinsowe koszule, koszule w kwiaty, często firmowe dresy. Taki strój sugeruje, że bohaterami tej muzyki są mężczyźni zwyczajni, z których każdy może cieszyć się miłością z piękną i zmysłową partnerką.

Disco polo – znaczenie społeczne

Muzyka disco polo posiada dość ambiwalentny wpływ na kulturę. Można wskazać wiele jej negatywnych cech, jak np. upowszechnianie złego gustu i kiczu. Ponadto disco polo wspiera zdecydowanie zgubne nawyki, jak picie alkoholu, co jak wiadomo, jest plagą polskiego społeczeństwa. Kobiecość zostaje tu sprowadzona do cielesności i urody. Z drugiej strony jednak disco polo posiada również cechy pozytywne.

Jest to bowiem muzyka prostoty, która może podobać się niewyrafinowanemu odbiorcy nie znajdującemu upodobania w innych formach muzycznych. Ponadto disco polo spełnia funkcje dydaktyczne, wspiera istotne zasady moralne, jak np. wierność, wartości rodzinne czy patriotyzm. Przykładem tej ostatniej tendencji może być piosenka zespołu Bayerful – Bo wszyscy Polacy. Wzmacnia ona przekonanie o wspaniałości Polski, wykorzystując odwołanie do tradycyjnego toposu ojczyzny-matki oraz alegorycznych obrazów miejsc takich, jak np. Stocznia.